#Ogarniam życie w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 14
-
by
W szkole Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 14 im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie przeprowadzono cykl trzech warsztatów w ramach konkursu „Przystań (na) szczęście”. W zajęciach brała udział klasa 3a.
Warsztaty miały na celu wzmocnienie poczucia własnej wartości uczniów, rozwinięcie empatii oraz pokazanie, że szczęście zależy od nas samych, a nie od rzeczy materialnych czy nowoczesnych technologii. Ważnym aspektem było również nauczenie dzieci dostrzegania radości w codziennych, prostych sytuacjach oraz dzielenia się szczęściem z innymi.
Pierwsze spotkanie rozpoczęło się taneczną zabawą przy piosence „Happy”, wprowadzającą wszystkich w pogodny nastrój. Dzieci dzieliły się swoimi codziennymi radościami, a następnie wysłuchały fragmentu książki o Zosi, która cieszyła się z drobnych przyjemności, takich jak spacery czy zabawa z psem.
Uczniowie wspólnie stworzyli na tablicy „Drzewko szczęścia” – na papierowych karteczkach zapisywali własne źródła radości, co pozwoliło im dostrzec, jak wiele małych rzeczy buduje nasze szczęście. Zajęcia zakończyła refleksja, że to my sami jesteśmy odpowiedzialni za własne szczęście.
Podczas drugiego spotkania dzieci poznawały dalsze losy Zosi, która próbowała zdobywać punkty szczęścia poprzez działania narzucone przez aplikację Hiper Happy Girl.
W rozmowie kierowanej uczniowie doszli do wniosku, że rzeczy materialne i presja idealnego wizerunku nie dają prawdziwego zadowolenia.
W zespołach uczniowie opracowywali własne, naturalne sposoby na poprawę nastroju Zosi, proponując jej m.in. zabawy z przyjaciółmi, rozmowy z bliskimi czy spędzanie czasu na łonie natury.
Podczas ostatnich zajęć uczniowie poznali zakończenie historii Zosi. Dziewczynka zrozumiała, że pogoń za nieistniejącym „kwiatem paproci” to pułapka, a prawdziwe szczęście tkwi w codzienności.
Dzieci zaprojektowały własne „Dzienniki szczęścia”, gdzie codziennie będą mogły zapisywać pozytywne wydarzenia.
Podsumowując, dzieci wymieniały się swoimi refleksjami, wskazując, że szczęście można mnożyć i dzielić się nim z innymi.
Obserwacje nauczycieli wskazywały na wysokie zaangażowanie dzieci, otwartość w rozmowach oraz rosnącą świadomość znaczenia własnych wyborów w budowaniu szczęścia.
Warsztaty osiągnęły zamierzone cele. Uczniowie zrozumieli, że szczęście nie wynika z posiadania rzeczy czy używania technologii, ale z codziennych, małych chwil, relacji i własnego nastawienia do świata.
W przyszłości planowane są kolejne zajęcia wzmacniające kompetencje emocjonalne dzieci.
